Vrouwelijke veteraan in beeld: Angelieke Spijker

Op 9 november 2015 vond de veteranenlezing over vrouwelijke veteranen plaats. Wij spraken in de wandelgangen met de vrouwen over hoe het is om een vrouwelijke veteraan te zijn.

Angelieke Spijker ging in december 1975 naar de Koninklijke Kaderschool Luchtmacht  in Schaarsbergen. Met 23 meisjes, allemaal 17 of 18 jaar jong, volgde ze daar de militaire basisopleiding.

“Een bivak met de mannen van indertijd Grondoperatiën hoorde daar ook bij. Dat was toen wel even wennen voor de leiding!” lacht Angelieke. Jaren werkte ze als telexist op het hoofdkwartier van de Koninklijke Luchtmacht in Den Haag. “Werken in een mannenwereld beviel me prima. Je bent gewoon gelijk in je werk.”

Van februari tot augustus 1983 is Angelieke ingezet als ‘verbindelaar’ in de Sinaï in het kader van de MFO-missie. “Werken met 11 verschillende nationaliteiten vond ik heel interessant. Sommige buitenlandse militairen moesten er erg aan wennen dat wij als Nederlanders zo makkelijk met collega-militairen van het andere geslacht omgingen. Voor ons de normaalste zaak van de wereld, maar dat is internationaal kennelijk iets bijzonders. Vaak wilden de mannen van andere contingenten de vrouwen ‘vrij’ houden, maar dat vond ik niet nodig. Ik gooide regelmatig een bonnenboekje op de bar. Je bent gewoon collega’s en zo wil ik ook benaderd worden.”

Als veteraan vindt Angelieke het nu mooi een aandeel te kunnen leveren aan herdenkingen en wat voor andere veteranen te kunnen betekenen. “Op de Dam in het erecouloir en met Prinsjesdag kan ik mijn respect betuigen voor de collega’s die gesneuveld zijn.”