Vijf bijzondere en indrukwekkende ‘Malimomenten’ van André de Oude

1. Al knippend goede gesprekken voeren

Ik heb erg veel mooie gesprekken mogen voeren met de uitgezonden militairen. Veel daarvan kwamen tot stand terwijl ik hun haar knipte. Dat is tijdens mijn vorige missie in Kunduz, Afghanistan ontstaan. Daar knipte ik op een gegeven moment mijn eigen haar en kreeg toen de vraag om dat ook bij anderen te gaan doen. Met behulp van filmpjes op YouTube heb ik mijzelf het kappersvak eigen gemaakt. Als je iemand knipt, dan ontstaat er vanzelf een soort intimiteit. Als ze dan weten dat ik ook geestelijk verzorger ben,  ontstaan de gesprekken vanzelf. Het gaat dan veel over de relatie van de militair met zijn thuisfront. Het ‘militair zijn’ brengt toch vaak een handicap mee op het relationele vlak. Dat komt dan terug in die gesprekken.

2. Een wonderbaarlijke ontsnapping in het buitengebied

Ik heb ook een paar keer de Nederlandse militairen bezocht die werkzaam waren in kampementen buiten Gao. Eén van die locaties werd op een gegeven moment bestookt met mortieren, waarvan er twee in het Nederlandse kwartier terecht kwamen. Op de plek waar ze sliepen en op de parkeerplaats voor de auto’s. Vanwege autopech hadden deze militairen tien minuten vertraging. Dat heeft hun leven gered, want anders waren ze aanwezig geweest op het moment dat de mortieren neerkwamen. Ik heb dat toen ook benoemd in een bezinningsmoment.

3. Een dame die een halve zaal militairen aan het janken krijgt

Op een gegeven moment vloog ik, na een bezoek aan Bamako, weer terug naar Gao. In dat vliegtuig ontmoette ik vier dames, die zouden gaan optreden voor de militairen in kamp Castor. Er ontstond een geanimeerd gesprek. Daar spraken ze uit ook op zondag wel naar de bezinningsdienst te willen komen. Op zaterdagavond gaven ze een zwoel optreden en de mannen keken hun ogen uit. Tot mijn verrassing riepen ze na afloop de aanwezigen op om vooral ook naar de bezinningsdienst te komen. Die zondag zaten er wel  70 man klaar! Op een gegeven moment mocht iedereen een kaarsje aansteken. Eén van de dames begon te huilen bij het aansteken van een kaarsje. Dat was een zeer ontroerend moment en sloeg over op de rest van de aanwezigen. De halve zaal was aan het janken en ze schaamden zich daar totaal niet voor.

4. Een brok in de keel bij afscheid van Duitse vliegers

Tijdens onze rotatie is er een Duitse helikopter gecrasht, waarbij twee Duitse militairen om het leven kwamen. Zij hadden weinig ervaring met het opzetten van een afscheidsceremonie. Daar hebben we toen op verschillende manieren bij geholpen.

5. Het stokje overdragen

Tijdens mijn laatste dienst heb ik het stokje overgedragen aan mijn opvolger en kreeg ik een staande ovatie. De militairen gaven terug dat ze mij en de bezinningsdiensten ‘een heerlijk rustpunt’ vonden. Ik heb altijd geprobeerd om de bezinningsdiensten zo laagdrempelig mogelijk te houden. Deze vonden bijvoorbeeld plaats in de bar en ik werkte veel met muziek. De bezoekers mochten zelf ook nummers opgeven en hun verhaal erbij vertellen. Ook de bezoekende atheïsten vertelden dat ze zich geaccepteerd voelden en één van hen zei dat hij stiekem ook weleens een kaarsje aanstak. Dat doet je toch wel wat. Op dat moment voelde ik mij er opgelaten onder, maar ik had er misschien meer van moeten genieten.