Nederlandse veteranen op motor door de VS
Op weg naar een bijzondere herdenking.
Deze week vertrekt een groep van Nederlandse motorrijders voor niet zomaar een reis: The Run For The Wall 2018. Een groots herdenkingsevenement waarbij duizenden motoren de VS van west naar oost doorkruisen. Onder hen Libanonveteraan Eric Schoonen en zijn vrouw Hermien.
Ben je veteraan en nog motorrijder ook? Dan moet The Run For The Wall wel zo’n beetje de ultieme droom zijn. Dat lijkt in elk geval te gelden voor Libanonveteraan Eric Schoonen (55). Zijn vrouw Hermien (54) kan erover meepraten: “Eric kijkt al jaren filmpjes op Youtube over hoe het er aan toe gaat”, vertelt ze lachend. “Telkens als het erop aankomt voelt hij zich toch bezwaard om zomaar ruim drie weken bij ons weg te gaan. Maar het plan kwam ook deze keer weer opborrelen, en ik zei: natuurlijk, doen!”
Stiekem jaloers
Blijft het thuisfront normaal thuis, nu is dat anders. “Stiekem was ik best jaloers. Wie wil dat nou niet, zo’n geweldige reis maken?”, vertelt Hermien. De verrassing was dan ook groot toen bleek dat er ook voor haar een plek vrij was. En mooi dat ze zelf rijdt. “Nu ik sinds een paar jaar mijn rijbewijs heb, stap ik natuurlijk niet meer achterop.” Het wordt haar Suzuki tussen vooral heel veel Harleys.
“Dat zal wel bekijks geven, leuk toch!”, blikt een enthousiaste Hermien vooruit. De Nederlandse delegatie krijgt steun van onder andere de Karel Doorman stichting en de stichting Nederlandse veteranen motorrijders.
Kranslegging Korea-oorlog
De complete route bestaat uit tien etappes, samen goed voor duizenden kilometers asfalt.. Het eindpunt ligt in Washington DC, bij het Vietnam Veterans Memorial – ook wel The Wall genoemd. Bij diezelfde herinneringsmuur bevindt zich ook een monument ter ere van de gevallenen in de Korea-oorlog. “Wij zullen daar als groep een krans leggen ter nagedachtenis van zowel Amerikaanse als Nederlandse militairen. Dat zal een indrukwekkend moment zijn”, verwacht Hermien. “Jaarlijks doen we ook mee aan de vredesrit in Roermond. Dan heb ik ook altijd dat besef. Je leest de namen, ziet die datums. Hoeveel mensen hebben bericht gekregen: je zoon, je man komt niet meer thuis… Daar sta je bij stil.”
Iedereen verdient vrede
De tijd dat haar eigen man op missie was naar Libanon, in 1983, herinnert Hermien zich al te goed. “Je had het maar te accepteren. Wat ze daar meemaakten, daar wist je nauwelijks iets van. Hij was weg, en hij kwam terug. Ik vind het heel fijn om langzaamaan meer een beeld te krijgen van wat het nu echt betekend heeft.” Dat er tegenwoordig meer mogelijkheden zijn voor het thuisfront om ervaringen te delen, vindt Hermien een goede zaak.
“Alleen als thuis alles goed is kan de veteraan met z’n hoofd ook echt daar zijn en zijn werk doen. En dat blijft ook in onze tijd heel hard nodig. Vrede verdient iedereen, maar je kunt het niet altijd krijgen”, vat ze het belang van militaire missies samen.
Rolling Thunder parade
Het hoogtepunt? Dat wordt ongetwijfeld zondag 27 mei. Op die dag zal een dreunend lint van motoren dwars door Washington trekken tijdens de ‘Rolling Thunder parade’. Tienduizenden toeschouwers verzamelen zich dan om alle militairen die tijdens missies omkwamen te eren.
En de motoren waarop ze de gedenkwaardige reis gaan maken, die zijn inmiddels ingescheept en met bepakking en al onderweg naar Miami. “Een raar gevoel hoor, die lege garage”, zegt Hermien. “Maar straks kunnen we drie-en-een-halve week de achterstand inhalen. Halverwege sluiten we aan bij een groep Amerikaanse veteranen uit Florida: Rolling Thunder Chapter 1. Zij voelen zich vereerd met onze komst, en wij niet minder. Eerlijk gezegd: we kunnen niet wachten tot het begint.”
(Foto’s: Bas Lunenburg)