Geestelijke verzorging voor veteranen en thuisfront: in gesprek met Ank van Harinxma
Een ander mens aandacht geven is het mooiste wat er is.
Leven en werken in dienst van Defensie maakt veel los. Zowel tijdens als na hun diensttijd hebben veteranen recht op geestelijke verzorging. De Diensten Geestelijke Verzorging (DGV) bieden deze zorg aan. Ank van Harinxma werkt als geestelijk verzorger en humanistisch raadsvrouw voor veteranen en thuisfront in de regio Midden-West. Wat houdt haar werk in, met wat voor vragen kunnen veteranen bij haar terecht en wat zijn haar drijfveren? Eén ding staat voor haar als een paal boven water: ‘Praten is misschien niet stoer, maar het helpt wel’!
Tekst: Babs Bouwman
Haar loopbaan bij Defensie begon in 2005 bij een opleidingsbataljon in Assen, waarna ze geplaatst werd bij het 13e Infanterie Bataljon luchtmobiel RSPB. Twee keer ging ze met hen mee op uitzending naar Afghanistan. Ank van Harinxma kent de vragen en ze weet hoe het is om er weer van thuis te komen. Wat haar betreft één van de meest onderschatte dingen. Want hoe voelt het om na een missie weer thuis op de bank te zitten? Hoe ga je om met de vragen waar je op dat moment geen antwoord op hebt, zoals wanneer moet je weer op uitzending? Om nog maar niet te spreken over de vraag waar je mee kunt worstelen: heb ik wel het goede gedaan, waarom ben ik naar rechts gegaan, wil ik toch liever een andere kant op? Ank verstaat de kunst om mensen het vertrouwen te geven dat het veilig is om met haar te praten.
“Ik weet dat er veel weerstand is en dat militairen praten niet stoer vinden. Maar het helpt uiteindelijk wel. Zeker als er iemand is die ècht naar je luistert”.
Van sommige militairen weet Ank dat ze de hulpverlening niet opzochten – om allerlei redenen – en bleven zwijgen. Door schade en schande wijs geworden weten steeds meer van hen inmiddels wèl de weg te vinden richting zorg- en hulpverlening.
Toen ze begin 30 was, wist Ank dat ze iets zinvols wilde doen met haar leven. De studierichting geestelijke verzorging, aan de Universiteit van Humanistiek, sloot naadloos aan bij haar interesse voor de mens. Zij stelt zich oordeelloos op en je verhaal is bij haar in goede handen. Als je haar iets in vertrouwen vertelt, dan blijft dat bij haar. Als je er verder niks mee wil doen, dan gebeurt dat niet. Je kunt ook met haar in gesprek gaan als je niet precies weet wat er mankeert. Ank kan met je meekijken en een tijdje meelopen op je levensweg. Voor alle duidelijkheid legt ze uit: ‘Ik behandel niet en ik doe ook niet aan praktische hulpverlening’. Ank is er voor diegenen die met levensvragen zitten. Voor mensen die zich afvragen of ze op de goede weg zitten of op een kruispunt staan in hun leven. Vaak ziet ze dat bij mensen die een andere levensfase ingaan. Ze hebben niet direct een probleem, maar willen wel van gedachten wisselen.
“Een ander mens aandacht geven is het mooiste wat er is”.
Ank van Harinxma heeft haar werk verruild bij de Koninklijke Marechaussee op Schiphol voor een baan als geestelijk verzorger voor veteranen en hun partners. De coördinator geestelijke verzorging van het Veteraneninstituut, Marco Spies, regelt de inzet van geestelijk verzorgers. Hij is bereikbaar via 088 334 00 88 of via m.spies@veteraneninstituut.nl.