Sambal eten tegen vitaminegebrek
Veteranen over hun missie in Azië.
Nederlandse veteranen hebben op bijna elke denkbare plek ter wereld gediend om zich in te zetten voor vrijheid, vrede en veiligheid. In de aanloop naar de Nederlandse Veteranendag 2018 op 30 juni a.s. delen we daarom enkele wetenswaardigheden over de werelddelen/regio’s Europa, Azië, Midden-Oosten en Afrika. Vandaag: Azië, een gigantisch continent met een enorme diversiteit aan landen.
Foto's: Nederlands Instituut voor Militaire Historie
Sinds de dekolonisatieoorlog in Nederlands-Indië zijn er verschillende oorlogs- en vredesmissies in dit werelddeel geweest, waaraan ook veel Nederlanders deelnamen. In totaal werden sinds 1945 meer dan Nederlandse 266.400 militairen uitgezonden naar verschillende landen in Azië.
Eerste keer
Voor veel militairen was het de eerste keer dat zij buiten Europa kwamen. Het leven in Azië was niet te vergelijken met dat in Nederland, denk maar aan de warmte, andere culturen en ander voedsel. Veel militairen aten bijvoorbeeld voor het eerst in hun leven rijst en als je dat niet lekker vond…ja… dan had je in Azië toch wel een probleem. Er waren wel noodrantsoenen, maar dan nog kon je beter rijst eten.
Afghanistan-veteraan:
“Eigenlijk was het eten gedurende de uitzending erg goed. Soms gingen we wel eens lokaal voedsel eten, maar dat leidde dan ook wel tot enige diarree…”
We hebben ook een keer een schaap gekocht en deze met de hele groep opgegeten.
Nederlands-Indië-veteraan:
“Dan kom je uit Holland en heb je nog nooit rijst gegeten, dat was wel even wennen. Vooral ook de sambal. We werden door de jongens die er al langer waren gewaarschuwd, om er vooral niet te veel van te nemen. Verder kregen we vooral veel spam, dat lijkt op leverworst uit blik, maar echt veel viezer.” Als je dat vijf keer per week krijgt.. Ja… dat komt dan wel bijna je neus uit!”
Korea-veteraan:
“Het eten aan boord was arm aan vitaminen. Toen we in Hongkong lagen voor onderhoud, zei de dokter tegen ons, dat we zoveel mogelijk sambal moesten eten. Dit scheen te helpen bij vitaminegebrek.”
“We moesten wel, want je tanden gingen loszitten. Al het eten was verder gedroogd. Soms, als we in Japan waren, hadden we wel vers voedsel, maar niet heel vaak…”
Nieuw-Guinea veteraan:
“Het meeste eten werd per vliegtuig gebracht, maar groente etc. kwam gewoon van de plaatselijke markt. We hadden ook heel veel spul uit blik… die beruchte Corned Beef, waar de hele wereld van walgt…! De rijstmaaltijden waren erg goed.”
Wat we vreselijk vonden, was eens in de week de Hollandse hap. Dat was niet te vreten!
Cambodja-veteraan:
“We hadden een te hoog budget voor voeding volgens de VN en moesten dus lokaal voedsel gaan eten. We kregen geen aardappels, vlees en groenten, maar vooral erg veel rijst. Het was eigenlijk een drama, we aten zelfs nog liever van het noodrantsoen…! Gelukkig voor ons werd het weer teruggedraaid.”
Geïnteresseerd in verhalen van andere veteranen die vertellen over hun missies in Azië. Ga dan naar www.veteranenvertellen.nl en beluister daar meer!