‘Dit maak je nergens anders mee’
Afghanistan-veteraan Sabine van der Rijst-van Zwam (45) heeft alle facetten van de Vierdaagse al wel meegemaakt: van verzorgen van vermoeide wandelaars tot zelf deelnemen. Haar liefde begon jaren terug al. “Honderden militairen die langs mijn oma en opa’s huis in Wijchen liepen. Het was prachtig om te zien.” Inmiddels heeft Sabine de Vierdaagse zeven keer uitgelopen, en de achtste komt eraan. Ze loopt met de veteranen van het Vi-detachement.
“De Vierdaagse was van oorsprong meer een militaire wandeltocht. Als klein meisje stond ik altijd te wachten voor mijn oma’s huis. Zo kon ik alles goed zien. Soms stopten er militairen in onze tuin om op adem te komen. Dat was fantastisch. Eenmaal ouder kreeg ik werk in een hotel in Alverna, waar ook veel wandelaars logeerden. Elke avond ging ik de stad in. Zodra ik klaar was met feesten, vertrok ik weer naar het hotel om het ontbijt klaar te maken. Daarna dook ik gelijk mijn bed in. Tot de deelnemers terugkeerden, dan begon ik weer met werken.”
Heb je tijdens de Vierdaagse voordeel van je militaire training?
Dat denk ik zeker. Tijdens mijn diensttijd heb ik veel weerstand opgebouwd. In mijn periode op de Koninklijke Militaire Academie liepen we ook weleens marsen in het Mastbos bij Breda. Dit ging door tot de volgende ochtend. Soms wisten we niet eens wanneer we zouden stoppen. Maar dat er een eind aan kwam, dat wisten we wel. Dus zet je je eroverheen en ga je door.
Tijdens de Vierdaagse komt deze ervaring zeker van pas. Er komt een hoop wilskracht bij kijken. Maar natuurlijk is het ook gewoon een groot feest. In elk dorp waar je komt, overal hoor je muziek. Mensen staan voor je te klappen. Heel uniek allemaal. Dit maak je nergens anders mee.
Heb je een goeie tip voor andere deelnemers?
Zoek afleiding. Maak een praatje. Verzet je gedachtes. Kan je met niemand praten, kijk dan om je heen. Er staan allemaal mensen voor jou te klappen en te juichen. Geniet daar ook van. Als het erop aankomt is je hoofd je grootste vijand. Je zult vaak denken dat je ermee wilt stoppen. Geef daar niet aan toe. Knop omzetten en doorgaan. Daar gaat het om.
Wat betekent meedoen voor jou als veteraan?
Dit jaar loop ik voor de tweede keer mee met het Veteraneninstituut. Dat er allemaal veteranen bij elkaar zijn, zorgt voor verbondenheid. Vorig jaar liep ik helemaal alleen. Op een rustplek in Wijchen ben ik bij een checkpoint van de veteranen gestopt. Daar ontmoette ik Roland Jonkers. Er was gelijk een klik. Uren achter elkaar hebben we met elkaar gepraat. We zijn toen wandelmaatjes geworden en hebben samen de finish gehaald.
Een Vierdaagse-ervaring die me zeker bijblijft…
Zestien jaar geleden was het dames-detachement van de Koninklijke Luchtmacht waarin ik meeliep genomineerd voor het vaantje. Deze prijs wordt ieder jaar uitgereikt aan het beste militaire detachement van ieder krijgsmachtdeel. Discipline, geoefendheid en uiterlijk voorkomen zijn dingen waar ze dan naar kijken. Een mooie bekroning natuurlijk, maar wij geloofden niet dat wij zouden winnen. Dus besloten we het de laatste dag rustig aan te doen. Tussendoor een beetje op het gras liggen en genieten. Tot we aankwamen op Charlemagne. “Doorlopen”, werd er gezegd. “Jullie hebben het vaantje gewonnen!” Wat bleek; de generaal had uren staan wachten op ons. Hilarisch was het. Ik zie hem nog staan.
Sabine is op uitzending geweest naar:
Afghanistan, 2005
