De missie naar Srebrenica

Om UNPROFOR verder te versterken bood het Ministerie van Defensie de VN in september 1993 een eenheid van de net opgerichte Luchtmobiele Brigade aan. Zowel de top van de krijgsmacht als de minister wenste dat deze eenheid in Centraal Bosnië ingezet zou worden, in plaats van in enclaves als Srebrenica of Žepa. Toch verzocht de commandant van UNPROFOR Nederland om juist in deze gebieden versterking te bieden. De minister zei dit toe, mede om de reputatie van Nederland niet te schaden. En ook vanuit de hoop dat andere landen het voorbeeld van Nederland zouden volgen en ook een bijdrage aan UNPROFOR zouden willen leveren, iets waar tot dan toe nog niet veel interesse voor was. Dit laatste zou overigens ijdele hoop blijken.

Zo kwam het dat in december 1993 de eerste kwartiermakers van Dutchbat Srebrenica trachtten te bereiken. Ze werden echter tegengehouden door de Bosnische Serviërs. Pas in januari en februari 1994 slaagden zij erin het gebied te bereiken. In maart 1994 kwam de rest van Dutchbat I aan in de enclave. Aan hen de taak om de compound leefbaar te maken voor henzelf en hun opvolgers, wat af en toe flink wat improvisatie vroeg. Verder moest Dutchbat de veiligheid in de enclave in de gaten houden en misstanden rapporteren. Dat deden ze door observatieposten te bemannen en patrouilles te lopen.