Blog #4: Weerzien met Libanon

17 mei 2017
Deel dit bericht:
Hans doet verslag van zijn terugkeerreis naar Libanon, deel 4.

Veteraan Hans Top is een van de veteranen die meedoet met de terugkeerreis met Stichting ‘Weerzien met Libanon’. Hij is nu een week terug uit Libanon en heeft tijdens zijn reis een blog bijgehouden. Lees nu deel 4!

Zaterdag 6 mei: Trip naar Beirut

Vandaag dan wel naar Saida. Hier zijn wij, met reisleidster, eigenlijk te kort, doorheen gelopen. De Souk is hier in 1 woord “prachtig”. Vervolgens hebben we naar het kruisvaarders zeekasteel bezocht. Aansluitend zijn we doorgereden naar Beirut.

Aangekomen in Beirut stoppen we voor een museum. Iedereen kijkt wat in het rond, gaat vooral naar de wc en staat te wachten tot er iets gebeurd. Uiteindelijk blijkt dit een misverstand te zijn. De reisleidster had het museum zelf in het programma gezet. De vraag werd gesteld wie er naar het museum wil en wie de stad in. Iedereen wilde de stad in. Dus inpakken en wegwezen.

Op naar het oude deel (en nieuwste deel wat erom heen gebouwd wordt) van Beirut. In tegenstelling tot de rest van Beirut is het hier prachtig. De oudheid van Beirut is hier bijzonder mooi gerestaureerd. Het is allemaal Frans georiënteerd. Dit deel zijn wij dus als eerste ingelopen en uiteraard veel foto’s genomen. Achteraf blijkt dit een goed besluit geweest te zijn.

Beirut is zo enorm beveiligd, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Overal politie in burger die ineens mensen in auto’s en op scooters van de weghaalt. Veel leger en toen we een halfuur later weer bij het Franse deel uitkwamen bleek dat we hier niet meer in konden. Alles was hermetisch afgesloten. We zijn nog helemaal rond gelopen want dat was met de groep weer onze ontmoetingsplek. Niet mogelijk. Foto’s mochten ook niet meer genomen worden. Er reden veel auto’s rond compleet geblindeerd met het leger als escort. Bijzonder. Er bleek een of andere herdenking te zijn.

Tijdens het rondstruinen in Beirut liepen we door de duurste winkel straten waar winkels als Cartier en Hugo Boss zitten. En wat zien de heren ineens: allemaal missen op straat. Er is een of andere missverkiezing. Hier moeten natuurlijk wel foto’s van genomen worden, ook met de heren en een miss.

Eigenlijk is Beirut het Parijs van Libanon.

Zondag 7 mei: De laatste dag..

De laatste dag in Libanon. Er staat niets op het programma dus maar even kijken wat we gaan doen. Morgen vliegen we weer terug. 11 dagen Libanon zijn als een sneltrein voorbij gevlogen, maar er we hebben zoveel gezien, indrukken opgedaan en mogen meemaken. Geweldig.

Al met al was dit een fantastische reis door een prachtig Libanon. Het mooiste aan deze reis was dat het een persoonlijke reis was. Iedereen die meereist is hier met een doel en ze hebben allemaal 1 ding gemeen en dat is Libanon. Je kan een reis maken naar Thailand of zo, maar dat is alleen om het land te zien.

Iedereen heeft een verhaal en of je nou op een post hebt gezeten of er bent geweest, het zijn allemaal schakels en het vormt samen één ketting. Dit kan een reisbureau je niet aanbieden. Libanon is een prachtig land en zeker de moeite waard om weer naar terug te keren.